Toegepast op een schaal die niet meer die van de aarde in haar geheel is, maar die van bijvoorbeeld een gewest of een organisatie, moet de tweedimensionale voorstelling van de Donut worden ‘opengevouwen’ om rekening te kunnen houden met de sociale en ecologische uitdagingen, maar ook met de lokale en globale dimensies van deze uitdagingen. In de diverse toepassingen van de Donut doen we dus een beroep op vier “lenzen” (lokaal-ecologisch, globaal-ecologisch, lokaal-sociaal, globaal-sociaal). Samen bieden zij een algemeen analysekader dat het mogelijk maakt de Donut concreet in actie om te zetten en een holistiche visie van onze activiteiten te ontwikkelen.